Sarmatians (Latın: Sarmatae, Sauromatae, Yunan: Σαρμάται, Σαυρομάται), klassik antik dövrdə mövcud olan, miladdan əvvəl 5-ci əsrdən başlayaraq 4-cü əsrə qədər inkişaf edən böyük İran konfederasiyası idi. Avrasiya çayının mərkəz hissələrindən çıxan Sarmatians, M.Ö. 200-cü ilə yaxınlıqdakı İskitlərə hakim olmaq üçün miladdan əvvəl 4-cü və 3-cü əsrlərdə qərbə köçməyə başladı. İ.Ə. 1-ci əsrdə onların ən böyük dərəcəsi olan bu tayfalar Vistula çayından Duna ağzına və Şərqdən Volqa qədər, Qara və Xəzər dənizinin sahillərinə və Qafqazın cənub istiqamətinə qədər uzanırdı. Yunan-Roma etnoqraflarına Sarmatiya kimi tanınan əraziləri daha çox Skifyanın qərb hissəsinə (əksəriyyəti müasir Ukrayna və Cənubi Rusiyaya, daha kiçik dərəcədə şimal-şərq Balkanlar və Moldova ətrafında) uyğun gəlmişdir. Miladinci əsrdə Sarmatiyalar Roma imperiyasına erməni qəbilələri ilə ittifaqda hücum etməyə başladılar. III əsrdə Pontik Çölün üstünlüyü Alman Qotları tərəfindən pozuldu. 4-cü əsrin Hunnic invasions ilə, bir çox Sarmatians Qərb Roma imperiyasının yerləşməsi Goths və digər alman qəbilələri (Vandals) qoşulub. Sarmatians, nəhayət, qətiyyətlə assimilyasiya edilmişdi (məsələn, Slavikləşdirmə) və Şərqi Avropanın proto-slavyan əhalisi tərəfindən əmilir. [Qədim Yunan][Avrasiya Starı][İskitler][Tuna][Qara dəniz][Alman xalqları][Vandallar] |