Міжземнаморская дыета з'яўляецца дыета, натхнёны звычках харчавання Грэцыі, Паўднёвай Італіі і Іспаніі ў 1940-х і 1950-х гадоў. Асноўныя аспекты гэтай дыеты ўключаюць прапарцыйна высокае спажыванне аліўкавага алею, бабовыя, неачышчаных збожжавых, садавіны і агародніны, ад умеранага да высокага спажывання рыбы, ўмеранага спажывання малочных прадуктаў (у асноўным як сыр і ёгурт), умеранае спажыванне віна і нізкага спажыванне нерыбных мясных прадуктаў. Існуе шэраг доказаў, што міжземнаморская дыета зніжае рызыку развіцця сардэчна-сасудзістых захворванняў і заўчаснай смерці. Аліўкавы алей можа быць асноўным, якія садзейнічаюць умацаванню здароўя кампанент рацыёну. Існуе папярэднія доказы таго, што рэгулярнае спажыванне аліўкавага алею можа знізіць смяротнасць ад усіх прычын і рызыка развіцця рака, сардэчна-сасудзiстых захворванняў, нейродегенеративных і некаторых хранічных захворванняў. У 2013 годе ЮНЕСКА дадала міжземнаморскую дыету ў рэпрэзентатыўны спіс нематэрыяльнай культурнай спадчыны чалавецтва Італіі (прамоўтэр), Францыя, Марока, Іспанія, Партугалія, Грэцыя, Кіпр і Харватыя. Ён быў абраны таму, што «Міжземнаморская дыета ўключае ў сябе набор навыкаў, ведаў, рытуалаў, знакаў і традыцый, якія тычацца культур, збору ўраджаю, рыбалоўства, жывёлагадоўля, захавання, апрацоўкі, падрыхтоўкі ежы, і, у прыватнасці абмену і спажывання ежы.» [Паўднёвая Італія][Спісы ЮНЕСКА нематэрыяльнай культурнай спадчыны] |