عضو : ورود به سیستم |ثبت |ارسال درخواست
جستجو
[اصلاح ] زبانشناسی
زبان شناسی مطالعه علمی زبان است و شامل تجزیه و تحلیل فرم زبان، معنای زبان و زبان در زمینه است. نخستین فعالیت ها در اسناد و شرح زبان به قرن چهارم پیش از میلاد پانینی زبان آموز هندوانی است که توصیف رسمی زبان سانسکریت را در Aṣṭḍhyāyī خود نوشته است.زبان شناسان به طور سنتی با نگاهی به تعامل بین صدای و معنی، زبان انسانی را تجزیه و تحلیل می کنند. فونتیکس مطالعه صداهای گفتاری و غیر سخنرانی است و به خواص آکوستیک و مفصل آنها می پردازد. از سوی دیگر، مطالعه معنای زبان، این است که چگونه زبان ها روابط بین اشخاص، خواص و سایر جنبه های جهان را به منظور انتقال، پردازش و معنا، و همچنین مدیریت و حل و فصل ابهام می پردازد. در حالی که مطالعه معانی شناختی معمولا به شرایط حقیقت مربوط می شود، پراگماتیک با این مسئله می پردازد که چگونه زمینه وضعیت بر تولید معنی اثر می گذارد.دستور زبان سیستم قواعدی است که تولید و استفاده از سخنرانی ها را در یک زبان معین کنترل می کند. این قوانین به صدای و معنی نیز اعمال می شود و شامل زیر مجموعه هایی از قوانین، مانند آنهایی که مربوط به واژگان (سازمان صدا سیستمیک صدا)، مورفولوژی (شکل گیری و ترکیب کلمات) و نحو (شکل گیری و ترکیب عبارات و جملات). نظریه های مدرن که با اصول گرامر مقابله می کنند عمدتا در چارچوب زبان شناسی نسبیت نوام چامسکی است.در اوایل قرن بیستم، فردیناند دسوسور بین مفهوم langue و parole در فرمول بندی خود از زبان شناسی ساختاری متمایز شد. به گفته وی، املای بیان خاص سخنرانی است، در حالی که langue به یک پدیده انتزاعی اشاره دارد که از لحاظ نظری اصول و نظام قوانینی را که زبان را اداره می کند، تعریف می کند.این تمایز شبیه نوام چامسکی است که بین شایستگی و عملکرد در تئوری گرامر تحول یافته یا مولد آن ساخته شده است. طبق نظر چامسکی، شایستگی یک ظرفیت ذاتی فرد و توان بالقوه برای زبان است (مثل در زبان سوزور)، در حالی که عملکرد نوع خاصی است که توسط افراد، گروه ها و جوامع استفاده می شود (به عنوان مثال، امضا در سزارین).مطالعه امضاي (که از طريق گفتمان و گفتارهاي فرهنگي ظاهر مي شود) دامنه زبان شناختي جامعه شناختي است که زيرمجموعه اي است که شامل مطالعه يک سيستم پيچيده از ويژگي هاي زباني در يک جامعه گفتاري خاص است (که توسط مجموعه قوانين دستوري و قوانين آن ) تجزیه و تحلیل گفتمان بیشتر به بررسی ساختار متون و مکالمات ناشی از استفاده از زبان گفتاری جامعه گفتار می پردازد. این کار از طریق جمع آوری داده های زبانی انجام می شود یا از طرزالعمل رسمی زبانشناسی سازمانی، که متن متفاوتی را می گیرد و تغییرات ویژگی های دستوری و دیگر مبتنی بر چنین اطلاعاتی (یا اطلاعات جسمی) را مطالعه می کند.سبک شناسی نیز شامل مطالعه گفتمان نوشته شده، امضا شده یا سخنرانی از طریق جوامع مختلف گفتاری، ژانرها و فرمت های سرمقاله یا روایت در رسانه های جمعی است. به عنوان مثال، ژاک دریدا در دهه 1960 بین سخنرانی و نوشتار، با پیشنهاد اینکه زبان کتبی به عنوان یک وسیله ارتباطی زبان در خود مورد مطالعه قرار گیرد، بیشتر متمایز بود. بنابراین، زمین شناسی، رشته ای است که تکامل اسکریپت های نوشته شده (به عنوان نشانه ها و نشانه ها) را در زبان مطالعه می کند.مطالعه رسمی زبان همچنین منجر به رشد زمینه هایی مانند زبان شناسی روان شناسی شد، که به بررسی و نمایش زبان در ذهن می پردازد. نورولوژیستی، که پردازش زبان در مغز را بررسی می کند؛ زیست شناسی، که زیست شناسی و تکامل زبان را مطالعه می کند؛ و درک زبان، که در مورد اینکه چگونه کودکان و بزرگسالان دانش یک یا چند زبان را می آموزند، بررسی می شود.زبان شناسي نيز با عوامل اجتماعي، فرهنگي، تاريخي و سياسي كه زبان را تحت تاثير قرار مي دهد، كه از طريق آن زبان و زبان مبتني بر زبان اغلب تعيين مي شود، در نظر گرفته مي شود. تحقیق در مورد زبان از طریق شاخه های زبان شناسی تاریخی و تکاملی نیز بر این بستگی دارد که چگونه زبان ها تغییر و رشد می کنند، به ویژه در مدت زمان طولانی.اسناد زبان متشکل از تحقیقات انسان شناسی (به تاریخ و فرهنگ زبان) با پرس و جو زبانی، برای توصیف زبان و دستور زبان آنها است. سم شناسی شامل مستند سازی کلمات است که یک واژگان را تشکیل می دهند. چنین اسنادی از یک واژگان زبانی از یک زبان خاص، معمولا در یک فرهنگ لغت جمع آوری می شود. زبان شناسی محاسباتی با مدل سازی آماری یا قواعد مبتنی بر زبان طبیعی از منظر محاسباتی مرتبط است. دانش خاصی از زبان توسط سخنرانان در طول عمل ترجمه و تفسیر، و همچنین در آموزش زبان - تدریس زبان دوم یا خارجی اعمال می شود. سیاست گذاران با دولت ها کار می کنند تا برنامه های جدیدی را در زمینه آموزش و تدریس اجرا کنند که مبتنی بر تحقیقات زبانی است.زمینه های مرتبط با مطالعه نیز شامل رشته های نشانه شناسی (مطالعه زبان مستقیم و غیر مستقیم از طریق نشانه ها و نمادها)، نقد ادبی (تحلیل های تاریخی و ایدئولوژیکی ادبیات، سینما، هنر، یا مواد منتشر شده)، ترجمه (تبدیل و اسناد معانی در متن نوشته شده / گفتاری از یک زبان یا گویش بر روی دیگری) و پاتولوژی زبان گفتاری (یک روش اصلاح برای درمان اختلالات آوایی و اختلالات عملکرد در سطح شناختی)..
[هندوستان][توصیف زبانشناسی][دستورالعمل تولیدی]
نامتقارن.1
تنوع و جهانی بودن.2
پیدگین.1.2
کریول.2.2
لهجه.3.2
گفتمان.4.2
زبان استاندارد.5.2
Lexicon.6.2
نسبیت.7.2
سازه های.3
دستور زبان.1.3
سبک.2.3
رویکردهای.4
نظری.1.4
کارکردی.2.4
روش شناسی.5
مردم شناسی.1.5
[بارگذاری بیشتر محتویات ]

Lxjkh 2018@ حق طبع و نشر