عضو : ورود به سیستم |ثبت |ارسال درخواست
جستجو
[اصلاح ] تفسیر نسبی
در فونتیک و واژگان، بیان نسبی، توصیف شیوه و مکان بیان یک صدای گفتاری نسبت به بعضی از نقطه مرجع است. به طور معمول، مقایسات با یک پیش فرض، بیان غیرمستقیم واژنی مشابه در یک محیط صدای خنثی ایجاد می شود. به عنوان مثال، همسانی انگلیسی / k / قبل از واکه / iː / (به عنوان نگه داشتن) در مقایسه با بیان / k / قبل از صداهای دیگر (مانند سرد) جلوگیری می شود. این سرپوشیده نامیده می شود palatalization.
موقعیت نسبی صدا ممکن است به عنوان پیشرفته (جلو)، عقب نشینی (پشت سر)، بالا، پایین، متمرکز و یا نیمه مرکزی توصیف شده باشد. دو اصطلاح آخر تنها با واکه استفاده می شوند و در الفبای بین المللی آوایی با تشریح بیش از حروف واضح مشخص شده اند. دیگران با هر دو همسن و حروف صدادار مورد استفاده قرار می گیرند و در زیر نامه با نمادهای نمادین مشخص شده اند. بعد دیگری از نسبی بیان شده که دارای تشریح کننده های IPA است، درجه گرد شدن، گرد شدن و کم تر گرد است.
[موافق][دیاکریتیک][الفبای فونتیک بین الملل][فونم][فرهنگ لغت][تلخ همخوان][مخلوط باطنی][حرف صدادار][Semivowel][همخوان تقریبی][فلاپ همخوان][گناهکار][سیبیلانت][همسانی اصطکاک][نحوه تفسیر][فونتیک شمرده شمرده][همسانی جانبی][همخواني فورينگال][همسانی بلندی][همخوان پالاتر][همسانی آلوئولار][همسانی کرونال][همسانی دوگانه]
پیشرفته و عقب افتاده.1
بالا بردن و کاهش یافته است.2
حروف صدادار و واضح.1.2
همخوانهای بالا و پایین.2.2
متمرکز.3
صداهای متمرکز شده.1.3
نیمهوارهای متمرکز.2.3
واکه های متمرکز متوسط.3.3
بیشتر و کمتر دور.4
تغییرات صدا.5
[بارگذاری بیشتر محتویات ]

Lxjkh 2018@ حق طبع و نشر