یک اسم (از nōmen لاتین، به معنای واقعی کلمه "نام") یک کلمه است که به نام برخی از چیز خاص یا مجموعه ای از چیزهایی مانند موجودات زنده، اشیاء، مکان ها، اعمال، کیفیت ها، حالت های وجود یا ایده ها عمل می کند. در زبان شناختی، یک اسم عضو یک بخش بزرگ و باز از گفتار است که اعضای آن می توانند به عنوان کلمه اصلی در موضوع یک جمله، هدف فعل یا هدف پیش فرض رخ دهند. دسته بندی های لزیکی (بخشی از سخنرانی) با توجه به شیوه هایی که اعضای آن با سایر انواع عبارات ترکیب می شوند، تعریف می شوند. قوانین نحوی اسمها از زبان به زبان متفاوت است. در زبان انگلیسی، اسمهایی که کلمات با آن می توانند با مقادیر و صفت های صوری به وجود آیند، می توانند به عنوان سر عنوان یک اسم عمل کنند. [شی: گرامر][موضوع: دستور زبان][زبانشناسی][خط ربط][هیپوکوریزم][پیش و پس از قرار دادن][انگلیسی دارایی][قلمه][حرف ندا][اصطلاح][تغییر واو بزرگ][پورتمنتو][پسوند][قید][شخصیت گرامشی][حالت گرامشی][گرامر انگلیسی][واژگونی][مقاله: دستور زبان] |