عضو : ورود به سیستم |ثبت |ارسال درخواست
جستجو
[اصلاح ] کلیسای کاتولیک کلدین
کلیسای کاتولیک کلدانی (به سریانی: ܥܕܬܐ ܟܠܕܝܬܐ ܩܬܘܠܝܩܝܬܐ،'īdtha kaldetha qāthuliqetha عربی: الكنيسة الكلدانية AL-Kanīsa AL-kaldāniyya) یک کاتولیک خاص کلیسای شرقی (SUI مدرک) در ارتباط کامل با مقدس و بقیه کاتولیک است کلیسا، با کلدانی اسقفی که اساسا خارج از کلیسای شرق در 1552. تشکیل استخدام سوریه مناسک شرق در زبان سریانی در مناجات خود، آن را بخشی از مسیحیت سریانی از میراث است. مقر اصلی آن در کلیسای جامع مریم مادر از غم، بغداد، عراق، از سال 1950، آن است که توسط جاثلیق-اسقف لوئیس رافائل من ساکو به عهده دارد. این شامل 640828 عضو، عمدتا مسیحیان کلدانی زندگی در شمال عراق، اعداد کوچکتر در مناطق مجاور در شمال شرقی سوریه، جنوب شرقی ترکیه و شمال غربی ایران، یک منطقه تقریبا مربوط به آشور باستان. همچنین بسیاری از کلدانی ها در خارج از کشور هستند در جهان غرب وجود دارد.
پس زمینه کلیسای کاتولیک کلدانی کلیسای کلیدی کلیسای آشور و موصل است که از کلیسای شرق در سال 1552 توسط پاتریارک شیمون VIII یوهانان سولاگا، که در سال 1553 به رسمیت شناخته شده به عنوان «کلدانیان» توسط مقدس شناخته شده، تشکیل شده است. با این حال، جانشینان او در قرن هفدهم و هجدهم، موجی از آشفتگی را بوجود آوردند، با تقسیمات مختلف ارتباط با پاپی. بیش از یک متقاضی به صندوق پدرسالاری کاتولیک کلیسای کاتولیک را نیز نپذیرفت. در یک خط پدرسالاری، وضعیت ارثی اداره دوباره وارد شد و ارتباطات با رم به صورت رسمی شکسته شد و این خط در نهایت کلیسای آشوری در شرق را در سال 1692 شکل داد. در نهایت، پس از آن، دو جانشین کاتولیک از جانب اصلی خط پدرسالاری متحد شدند در سال 1830 در موصل، با کمال تعطیل کامل با رم تا این روز باقی مانده است.
به رغم اینکه به عنوان "کلدانیان" شناخته می شود، پیروان آنها به طور کلی پذیرفته شده اند که بومیان مردم شرقی آشوری های آروماتیک هستند، گرچه بعضی از اقلیت های کلدانی (به ویژه در ایالات متحده آمریکا) اخیرا هویت خود را از سرزمین کلدیا آغاز کرده اند. در قرن نوزدهم و ششم قبل از میلاد، در جنوب شرقی بین النهرین، وجود دارد، علیرغم وجود تحصیلات علمی معتبر یا ثبت تاریخی که این را پشتیبانی می کند.
در سال 2015، در حالی که پدرسالاری کلیسای آسوری از شرق پس از مرگ دینکا IV خالی بود، پدرسالاری کاتولیک چالدین، لوئیس رافائل I Sako پیشنهاد "ادغام" و یا پیوستن از کلیسای کاتولیک کلدانی با دیگر مذاهب که ردیابی ریشه های آنها را به کلیسای شرقی: کلیسای آسوری از شرق و کلیسای باستانی شرق، به منظور بازسازی یک "کلیسای شرقی" متحد با یک وطن پرست در ارتباط کامل با پاپ. با این وجود، این تلاش ها زمانی که کلیسای آسوری شرقی تصمیم به انتخاب یک پدرسالار جدید گرفت، رنج می برد.
[کلیسای کاتولیک Syro-Malabar][کلیسای بیزانس کاتولیک مقدونیه][کلیسای کاتولیک یونانی مجارستانی][کلیسای کاتولیک یونان کرواسی و صربستان][کلیسای کاتولیک یونانی بلغاری][کلیسای کاتولیک یونانی آلبانی][کلیسای کاتولیک ارامنه][کلیسای کاتولیک اریتره][کلیسای کاتولیک اتیوپی][کلیسای لاتین][آیین های لیتوگرافی لاتین][عصر آپارتاید][توماس رسول][بوقلمون][پرستار: اسقف][پاپ فرانسیس][مسیحیت سوری]
تاریخ.1
سابقه و هدف: کلیسای شرقی.1.1
کاهش کلیسای شرق.1.1.1
1552: تأسیس کلیسای آشور و موصل توسط پاتریارو یوهانان سولاغا.2.1
آشفتگی قرن هفدهم و هجدهم.3.1
1672: خط Josephite از Amid.1.3.1
1830: همبستگی کامل با کلیسای مقدس، پدرسالاری القاش را مجددا برقرار کرد.4.1
قرن نوزدهم و بیست و یکم: گسترش و فاجعه.5.1
قرن بیست و یکم: دیاسپورای بین المللی.6.1
آزار و شکنجه در عراق و سوریه.7.1
شمارش معاونت تاریخی.8.1
سازمان.2
سلسله مراتب.1.2
تبصره.3
نامگذاری مسائل.4
روابط عالمانه.5
[بارگذاری بیشتر محتویات ]

Lxjkh 2018@ حق طبع و نشر