عضو : ورود به سیستم |ثبت |ارسال درخواست
جستجو
[اصلاح ] شبیه ساز کوانتومی
شبیه سازهای کوانتومی اجازه مطالعه سیستم های کوانتومی را می دهند که در آزمایشگاه دشوار است و ممکن است با یک ابر رایانه مدل سازی شود. در این مثال، شبیه سازها ابزارهای خاصی هستند که برای ارائه بینش درباره مسائل فیزیک خاص طراحی شده اند.
شبیه ساز کوانتومی جهانی یک رایانه کوانتومی است که توسط یوری مانین در سال 1980 و ریچارد فاینمن در سال 1982 ارائه شده است. فاینمن نشان داد که یک ماشین کریستین تورینگ، هنگام شبیه سازی پدیده های کوانتومی، یک سرعت کندی را تجربه می کند، در حالی که شبیه ساز کوانتومی فرضیه جهانی آن نمی تواند باشد. دیوید دویچ در سال 1985، ایده های بیشتری را در بر گرفت و یک رایانه کوانتومی جهانی را توصیف کرد. در سال 1996، سفت لوید نشان داد که یک کامپیوتر کوانتومی استاندارد می تواند برنامه ریزی شده برای شبیه سازی هر سیستم کوانتومی محلی موثر باشد.
یک سیستم کوانتومی از بسیاری از ذرات توسط یک فضای هیلبرت توصیف شده است که ابعاد آن در شمار ذرات بسیار زیاد است. بنابراین، روش واضح برای شبیه سازی چنین سیستمی نیازمند زمان نمایش در یک کامپیوتر کلاسیک است. با این حال، قابل تصور است که یک سیستم کوانتومی از بسیاری از ذرات می تواند توسط یک کامپیوتر کوانتومی با استفاده از تعداد بیت های کوانتومی شبیه به تعداد ذرات در سیستم اصلی شبیه سازی شود. همانطور که توسط لوید نشان داده شده است، این برای یک کلاس از سیستم های کوانتومی معروف به سیستم های کوانتومی محلی درست است. این به کلاس های بسیار بزرگتری از سیستم های کوانتومی گسترش یافته است.
شبیه سازهای کوانتومی در تعدادی از سیستم عامل های آزمایشی، از جمله سیستم های گازهای کوانتومی فراگیر، یون های تله ای، سیستم های فوتونی و مدارهای ابررسانایی به دست آمده است.
[ساختار کریستالی][فلورسانس]
حل مشکلات فیزیک.1
شبیه ساز یونی سقوط.2
شبیه سازی کوانتومی.3
[بارگذاری بیشتر محتویات ]

Lxjkh 2018@ حق طبع و نشر