Isfahan (persa: اصفهان, transliter) Esfahān: pronunciado esféhɒːn (axuda · info)), históricamente tamén en inglés como Ispahan, Sepahan, Esfahan ou Hispahan, é a capital da provincia de Isfahan en Irán, situada a uns 340 quilómetros (211 millas) ) ao sur de Teherán. A rexión do Gran Isfahan tiña unha poboación de 3.793.104 no Censo 2011, a segunda área metropolitana máis populosa de Irán despois de Teherán. Os condados de Isfahan, Borkhar, Najafabad, Khomeynishahr, Shahinshahr, Mobarakeh, Falavarjan, Tiran o Karvan, Lenjan e Jay constitúen a cidade metropolitana de Isfahan. Isfahan está situado nas principais rutas norte-sur e leste-oeste que cruzan Irán, e foi unha das maiores cidades do mundo. Floreceu entre 1050 e 1722, particularmente nos séculos XVI e XVII baixo a dinastía Safávida, cando se converteu a capital de Persia por segunda vez na súa historia. Aínda hoxe, a cidade conserva gran parte da súa gloria pasada. É famosa pola súa arquitectura persa-islámica, con moitos fermosos bulevares, pontes cubertas, palacios, mesquitas e minaretes. Isto levou ao proverbio persa "Esfahān nesf-e- jahān ast" (Isfahan é a metade do mundo). A praza de Naghsh-e Jahan en Isfahan é unha das maiores prazas da cidade do mundo. Foi designada pola UNESCO como Patrimonio da Humanidade. A cidade tamén ten unha gran variedade de monumentos históricos e é coñecida polas pinturas, a historia ea arquitectura. [Lingua persa][Sistema de coordenadas xeográficas][Franxa horaria][Horario de verán][Clasificación climática de Köppen][Lingua persa] |