Os pozos de atrapar son profundos pozos cavados no chan, ou construídos a partir de pedra, para atrapar animais. Os debuxos rupestres e as pinturas rupestres europeas revelan que os alces e os alces foron cazados desde a idade de pedra usando pozos de atrapar. Na Escandinávia do Norte aínda se poden atopar restos de pozos de captura utilizados para a caza de alces, rens, lobos e osos. Estes foxos, que poden medir ata 4 pés e 7 metros (13 pés e 23 pés) de tamaño e ata varios metros de profundidade, foron camuflados con ramas e follas. Tiveron lados abruptos forrados con táboas ou mampostería, facendo imposible que o animal fuxise unha vez que caese. Cando o animal caera ao foso, foi asasinado, ben morto por palos afiados apuntando cara arriba desde a parte inferior o pozo, ou no caso de pozos sen estes bastóns, enviados polos cazadores esperando nas proximidades. Algunhas trampas tiñan unha pequena corda que permitía que escapasen os roedores e os anfibios. [Baviera][Alemaña][Pintura da cova][Escandinavia][Reno] |