Un sintetizador analóxico (ou analóxico) é un sintetizador que usa circuítos analóxicos e sinais analóxicos para xerar o son por vía electrónica. Os primeiros sintetizadores analóxicos nos anos 1920 e 1930, como o Trautonio, foron construídos cunha variedade de tubos de baleiro (válvulas termiónicas) e tecnoloxías electro-mecánicas. Despois da década de 1960, os sintetizadores analóxicos foron construídos usando circuítos integrados de amplificador operativo (op-amp) e utilizaron potenciómetros (potes ou resistencias variables) para axustar os parámetros sonoros. Os sintetizadores analóxicos tamén usan filtros de paso baixo e filtros de paso alto para modificar o son. Mentres os sintetizadores analóxicos da década de 1960 como o Moog utilizaban varios módulos electrónicos independentes conectados por cables de parche, os sintetizadores analóxicos posteriores, como o Minimoog, integráronos en unidades individuais, eliminando cables de parche a favor dos sistemas integrados de enrutamento de sinal.
|