Na contabilidade, a depreciación refírese a dous aspectos do mesmo concepto:
A diminución do valor dos activos (depreciación do valor razoable) A distribución do custo dos activos aos períodos nos que se utilizan os activos (depreciación co principio de correspondencia)
A depreciación é un método de reasignación do custo dun activo material ao longo do seu período útil de vida en movemento. As empresas deprecian os activos a longo prazo tanto para efectos fiscais como contable. O primeiro afecta o balance de unha empresa ou entidade e este afecta o ingreso neto que reportan. Xeralmente o custo é asignado, como gasto de depreciación, entre os períodos nos que se espera que o activo se use. Este gasto é recoñecido polas empresas por informes financeiros e efectos fiscais. Os métodos de depreciación informática e os períodos en que se deprecian os activos poden variar entre os tipos de activos dentro do mesmo negocio e poden variar a efectos fiscais. Estes poden ser especificados por lei ou normas de contabilidade, que poden variar segundo o país. Existen varios métodos estándar de cálculo do gasto de depreciación, incluída a porcentaxe fixa, a liña recta e os métodos de equilibrio en declive. O gasto por depreciación xeralmente comeza cando o activo se pon en servizo. Por exemplo, un gasto de depreciación de 100 por ano durante cinco anos pode ser recoñecido por un activo que cuesta 500. [Valor xusto][Gastos] |