A Segunda Partición de Polonia de 1793 foi a segunda das tres particións (ou anexións parciais) que puxeron fin á existencia da Comunidade Polaco-Lituana en 1795. A segunda partición ocorreu despois da Guerra en Defensa da Constitución e da Confederación Targowica 1792, e foi aprobado polos seus beneficiarios territoriales, o Imperio ruso eo Reino de Prusia. A división foi ratificada polo parlamento polaco forzado (Sejm) en 1793 (ver o Grodno Sejm) nun intento de curta duración para impedir a inevitable e completa anexión de Polonia, a Terceira Partición. [Particións de Polonia][Comunidade polaco-lituana] |