Noël Carroll (ծն. 1947) ամերիկյան փիլիսոփա, որը համարվում է ժամանակակից փիլիսոփայության առաջատար գործիչներից մեկը: Թեեւ Քերոլը լավագույնս հայտնի է ֆիլմի փիլիսոփայության մեջ իր աշխատանքի համար, նա նաեւ հրապարակել է լրագրողական աշխատանք, ընդհանուր առմամբ արվեստի փիլիսոփայության, մեդիայի տեսության, ինչպես նաեւ պատմության փիլիսոփայության վերաբերյալ: 2012 թ-ի դրությամբ CUNY Graduate Center- ում փիլիսոփայության դասախոս է: Նա ունի կինոդիտման եւ փիլիսոփայության դիպլոմներ: Որպես լրագրող, ավելի վաղ իր կարիերայում նա հրապարակեց մի շարք հոդվածներ Չիկագոյի ընթերցողի, Artforum- ի, The Times- ում, Dance Magazine- ում, Soho Weekly News- ում եւ Village Voice- ում: Նա նաեւ հինգ վավերագրական ֆիլմերի հեղինակ է: Թերեւս նրա ամենահեղինակավոր եւ ազդեցիկ գիրքը «Սարսափելի փիլիսոփայություն» կամ «Սրտի պարադոքսներ» (1990), սարսափի գեղարվեստական գեղարվեստական հետազոտություն (վեպերում, պատմվածքներում, ռադիոյով եւ ֆիլմում): Ինչպես նշվեց գրքի ներածության մեջ, Քերոլը գրեց «Սրտի Պարադոքսները» մասնակիորեն համոզելու իր ծնողներին, որ սարսափի գեղարվեստի հետ իր կյանքի ցնծությունը ժամանակի կորուստ չէ: Carroll- ի մեկ այլ կարեւոր գրքույկը Mystifying Movies- ը (1988) է, հոգեբանաբան Ժակ Լականի գաղափարների քննադատությունը, մարքսիստ փիլիսոփա Լուի Ալթյոսսերը եւ Ռոլանդ Բարտեսի սեմիմատիկան, որը փոխանցվել է Քերոլին որպես «Հոգեբան» 1970-ական թվականներից ի վեր ամերիկյան բուհերում ֆիլմերի եւ ֆիլմերի տեսության վրա գերակշռող սեմինարային մարքսիզմը: [Պատմության փիլիսոփայությունը][Գեղագիտություն][Սարսափելի ֆիլմ][Ժակ Լականը][Louis Althusser- ը][Ֆիլմագիտություն][Ֆիլմերի տեսությունը] |