Կանաչ հեղափոխությունը վերաբերում է մի շարք հետազոտությունների եւ տեխնոլոգիաների փոխանցման նախաձեռնությունների զարգացմանը, որոնք տեղի են ունենում 1930-ական թվականների եւ 1960-ականների վերջի միջեւ (նախապատմություն 1920-ական եւ 1930-ական թվականներին ագրարացի գենետիկի մասնագետ Նազարեթ Շտրամպելիի աշխատանքի մեջ) զարգացող աշխարհում, սկսած 1960-ականների վերջում սկսած առավելագույնը: Այդ նախաձեռնությունները հանգեցրել են նոր տեխնոլոգիաների ընդունմանը, այդ թվում `
.., նոր, բարձրորակ սորտերի (HYVs) հացահատիկային, հատկապես dwarf ցորենի եւ rices, ինչպես նաեւ քիմիական պարարտանյութերի եւ ագրոքիմիական, եւ վերահսկվող ջրամատակարարման (սովորաբար ներգրավելով ոռոգման) եւ նոր մեթոդների մշակման, այդ թվում, մեխանիզացիա . Բոլորը միասին դիտվում էին որպես «պրակտիկայի փաթեթ», փոխարինելու «ավանդական» տեխնոլոգիան եւ ամբողջությամբ ընդունված:
1970-ականներին Նոբելյան Խաղաղության Նոբելյան մրցանակ ստացավ «Կանաչ հեղափոխության հայր» Ն Norman Borlaug- ի նախաձեռնած նախաձեռնությունները, որոնք հաշվի են առնվում միլիոնավոր մարդկանց սովից փրկելու համար, ներգրավված են հացահատիկի բարձրորակ սորտերի զարգացմանը, ոռոգման ենթակառուցվածքը, կառավարման մեթոդների արդիականացումը, հիբրիդացված սերմերի տարածումը, սինթետիկ պարարտանյութերը եւ թունաքիմիկատները ֆերմերներին: «Կանաչ հեղափոխություն» տերմինը առաջին անգամ օգտագործվել է 1968 թվականի մարտի 8-ին ԱՄՆ Միջազգային զարգացման գործակալության (ԱՄՆ ՄԶԳ) կառավարիչ Ուիլյամ Ս. Գոդի կողմից, որը նշել է նոր տեխնոլոգիաների տարածումը. «Այս եւ այլ զարգացումներ գյուղատնտեսության ոլորտը պարունակում է նոր հեղափոխության հասկացություն, դա ոչ թե բռնի Կարմիր հեղափոխություն է, ինչպիսին Խորհրդային Միության նման է, ոչ էլ այն Սպիտակ հեղափոխությունն է, ինչպիսին Իրանի Շահի նման, ես կոչում եմ «Կանաչ հեղափոխություն»: [Նեոլիթական հեղափոխություն][Բրիտանական գյուղատնտեսական հեղափոխություն][Անասնաբուծությունն][Գյուղացին][Սայթ եւ այրվածք][Aquaculture][Ագրոբիզնես][Կայուն գյուղատնտեսություն][Ոռոգման աշխատանքներ] |