წევრი : შესვლა |რეგისტრაცია |ატვირთე ცოდნა
ძიება
ბალტიისპირეთის ქვეყნების ოკუპაცია [ცვლილებები ]
ბალტიისპირეთის ქვეყნების ოკუპაცია იყო 1940 წლის 14 ივნისს მოლოტოვის რიბენტროპის პაქტის ეგიდით საბჭოთა კავშირის მიერ ბალტიისპირეთის სამი ქვეყნის - ესტონეთის, ლატვიისა და ლიტვის სამხედრო ოკუპაცია, რასაც მოჰყვა საბჭოთა კავშირის შემადგენლობაში შემადგენელი რესპუბლიკები, არაღიარებულიყვნენ დასავლეთის უმეტესობამ. 1941 წლის 22 ივნისს ნაცისტური გერმანია სსრკ-ს დაესხა და რამდენიმე კვირაში ბალტიისპირეთის ტერიტორიები დაიკავეს. 1941 წლის ივლისში ბალტიისპირეთის ტერიტორია ჩაირიცხა რაიხისკომირისიატში მესამე რაიხის ოზლანდში. 1944 წლის ბალტიისპირეთის შედეგად, საბჭოთა კავშირმა ბალტიისპირეთის ქვეყნების უმრავლესობა დაიბრუნა და 1945 წლის მაისში ფორმალური გადანაწილებამდე დარჩა დარჩენილი გერმანიის ძალები. საბჭოთა "ანექსია ოკუპაცია" (Annexionsbesetzung or sui generis) ბალტიისპირეთის ქვეყნები 1991 წლის აგვისტომდე გაგრძელდა, როდესაც ბალტიისპირეთის ქვეყნებმა დამოუკიდებლობა მოიპოვეს.
ბალტიის ქვეყნებმა, ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა და მისმა სასამართლოებმა, ევროპარლამენტმა, ადამიანის უფლებათა ევროპულმა სასამართლომ და გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის ადამიანის უფლებათა საბჭომ განაცხადეს, რომ ეს სამი ქვეყანა საბჭოთა კავშირში შეიჭრნენ, დაიპყრეს და უკანონოდ გაერთიანდნენ დებულებებით საბჭოთა კავშირის მიერ 1939 წლის მოლოტოვის რიბენტროპის პაქტის შემდეგ, 1943 წლიდან 1944 წლამდე ნაცისტური გერმანია და 1944-1991 წლებში საბჭოთა კავშირის მიერ. რომელიც ითვალისწინებს, რომ დე იურე, ან კანონის უზენაესობა, ბალტიისპირეთის ქვეყნები დარჩნენ დამოუკიდებელი სახელმწიფოები უკანონო ოკუპაციის პერიოდში 1940-1991 წლებში.
საბჭოთა კავშირის ისტორიაში, რომელიც 1989 წელს დაიწყო პერესტროიკის დროს, საბჭოთა კავშირმა დაგმო 1939 წლის საიდუმლო ოქმის გერმანია და თავად. თუმცა, სსრკ-ს არასდროს ფორმალურად აღიარა ბალტიის ოკუპაცია, ან რომ ეს ქვეყნები შეურთდა ამ ქვეყნებს და განიხილა ესტონური, ლატვიური და ლიტვის საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკები, როგორც მისი დამფუძნებელი რესპუბლიკები. ნაციონალისტურ-პატრიოტული რუსული ისტორიოგრაფია და სასკოლო სახელმძღვანელოები კვლავაც ამტკიცებენ, რომ ბალტიისპირეთის ქვეყნები ნებაყოფლობით საბჭოთა კავშირში შეუერთდნენ საბჭოთა კავშირის დამოუკიდებლობას სოციალისტური რევოლუციების შემდეგ. რუსეთის ხელისუფლება და მისი სახელმწიფო მოხელეები ამტკიცებენ, რომ ბალტიის ქვეყნების შემადგენლობაში შედიოდნენ საერთაშორისო სამართლის ნორმები და მოიპოვა იალტის აღიარება იალტისა და პოტსმისის კონფერენციებსა და ჰელსინკის შეთანხმებებში, ხოლო შეთანხმებები მხოლოდ დაირღვეს. თუმცა, რუსეთმა დათანხმდა ევროპულ მოთხოვნას "ოკუპირებული ბალტიისპირეთის ქვეყნებიდან დეპორტირებული ადამიანების დასახმარებლად" ევროპის საბჭოს წევრობაზე. გარდა ამისა, როდესაც რუსულმა საბჭოთა ფედერალურმა სოციალისტურმა რესპუბლიკამ 1991 წელს ლიტვასთან ცალკე ხელშეკრულება გააფორმა, აღიარა, რომ 1940 წლის ანექსია იყო ლიტვის სუვერენიტეტის დარღვევა და აღიარა ლიტვის სახელმწიფოს დე-იურე განგრძობა.
დასავლეთის მთავრობების უმრავლესობამ აღნიშნა, რომ ბალტიის სუვერენიტეტი არ იყო ლეგიტიმურად გადალახული და ბალტიისპირეთის ქვეყნებს აღიარებდნენ სუვერენულ პოლიტიკურ სუბიექტებს, რომლებიც წარმოადგენდნენ 1940 წლის ბალტიისპირეთის ქვეყნებს, რომლებიც ფუნქციონირებდა ვაშინგტონსა და მის ფარგლებს გარეთ. 1991 წელს საბჭოთა კავშირის დაშლის დროს დე ფაქტო დამოუკიდებლობა ბალტიისპირეთის ქვეყნებში აღდგა. რუსეთმა 1993 წლის აგვისტოში დაიწყო ბალტიისპირეთის (ლიტვის დაწყებული) ჯარიდან გამოყვანა. მოსკოვის მიერ განლაგებული ჯარების გაყვანა დასრულდა 1994 წლის აგვისტოში. რუსეთმა ოფიციალურად 1998 წლის აგვისტოში ბალტიისპირეთში თავისი სამხედრო ყოფნა დაასრულეს Skrunda-1 სარადარო სადგური ლატვიაში. დემონტაჟული დანადგარები რუსეთში დაბრუნდა და ადგილზე დაბრუნდა ლატვიის კონტროლში, უკანასკნელმა რუსმა ჯარისკაცმა 1999 წლის ოქტომბერში ბალტიის მიწაზე დატოვა.
[ესტონეთის საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკა][საბჭოთა კავშირის რესპუბლიკები][სუი გენერალი][ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლო][იალტის კონფერენცია]
1.ფონის
2.საბჭოთა ოკუპაცია და ანექსია 1940-1941
3.გერმანიის ოკუპაცია 1941-1944
3.1.ოსტლანდის პროვინცია და ჰოლოკოსტი
3.2.ბალტიისპირეთის მოქალაქეები საბჭოთა კავშირში
3.3.ბალტიის მოქალაქეები გერმანიის ძალებში
3.4.1944 წლის დამოუკიდებლობისა და საბჭოთა შეტევის აღდგენის მცდელობები
4.საბჭოთა მმართველობის დროს 1944-1991 წწ
4.1.წინააღმდეგობა და დეპორტაცია
4.2.ინდუსტრიალიზაცია და საიმიგრაციო
4.3.დამოუკიდებლობის აღდგენა
4.4.რუსული ჯარის გაყვანა და რადარის გათიშვა
5.შემდგომ
6.ბალტიის ქვეყნების სახელმწიფო უწყვეტობა
7.საბჭოთა და რუსეთის ისტორიოგრაფია
7.1.საბჭოთა წყაროები
7.2.რუსული ისტორიოგრაფია პოსტსაბჭოთა ეპოქაში
7.3.რუსეთის ფედერაციის პოზიცია
8.ხელშეკრულებები, რომლებიც გავლენას ახდენს საბჭოთა კავშირის ბალტიისპირეთთან დაკავშირებით
9.ვადები
[ატვირთვა სხვა შინაარსი ]


Copyright @2018 Lxjkh