შენგენის რეგიონი (/ ʃɛŋən /, / ʃɛŋɡən /) არის 26 ქვეყანა, რომელიც ოფიციალურად გაუქმდა საზღვართან და საზღვრის ყველა სხვა საზღვრების კონტროლი. ფართობი ძირითადად ფუნქციონირებს როგორც ერთიანი საერთაშორისო მოგზაურობისთვის, საერთო სავიზო პოლიტიკით. ტერიტორია დაერქვა შენგენის შეთანხმებას. შენგენის ზონაში არსებული სახელმწიფოები გაძლიერდა საზღვრის კონტროლი არასამთავრობო შენგენის ქვეყნებთან. შენგენის რაიონში ოცდამეხუთე ევროკავშირი (ევროკავშირის) წევრი ქვეყნები მიიღებენ მონაწილეობას. ევროკავშირის ექვსი წევრიდან, რომლებიც არ არიან შენგენის ფართობი, ოთხი - ბულგარეთი, ხორვატია, კვიპროსი და რუმინეთი - იურიდიულად ვალდებულნი არიან მიიღონ ტერიტორია, ხოლო დანარჩენი ორი - ირლანდიის რესპუბლიკა და გაერთიანებული სამეფო - ჩაშლა. ევროპის თავისუფალი ვაჭრობის ასოციაციის (EFTA) წევრი სახელმწიფოები, ისლანდია, ლიხტენშტეინი, ნორვეგია და შვეიცარია, ევროკავშირის წევრები არ არიან, მაგრამ შეთანხმდნენ შეთანხმებები შენგენის შეთანხმებასთან. სამი ევროპული მიკროფონები - მონაკო, სან-მარინო და ვატიკანი - შეიძლება ჩაითვალოს დე ფაქტო მონაწილეები. შენგენის რაიონში მოსახლეობა 400 მილიონზე მეტს ცხოვრობს და 4,312,099 კვადრატული კილომეტრია (1,664,911 კვ mi). დაახლოებით 1.7 მილიონი ადამიანი ყოველდღიურად მუშაობს ევროპულ საზღვარზე და ზოგიერთ რეგიონში ეს ადამიანები მუშახელის მესამედია. ყოველ წელს, შენგენის საზღვრების 1.3 მილიარდი გადაკვეთაა საერთო ჯამში. გზების ტრანსპორტირების გამო 57 მილიონი გადაკვეთაა, ყოველწლიურად € 2.8 ტრილიონი ღირებულებით. შენგენის მიმართ ვაჭრობის ხარჯების შემცირება 0.42% -დან 1.59% -მდე მერყეობს გეოგრაფიის, სავაჭრო პარტნიორების და სხვა ფაქტორების მიხედვით. შენგენის ტერიტორიის გარეთ ქვეყნებიც სარგებლობენ. მიგრაციის კრიზისის შედეგად, 2017 წლის ზაფხულში, ავსტრია, დანია, გერმანია, ნორვეგია და შვედეთი დროებით აკონტროლებდნენ ზოგიერთ ან ყველა მათ საზღვრებს შენგენის სხვა ქვეყნებთან. 2015 წლის ნოემბრის პარიზის თავდასხმებისა და საფრანგეთში მომხდარი თავდასხმების შემდეგ, საფრანგეთმა გამოაცხადა საგანგებო მდგომარეობა, რომელიც მოიცავდა სხვა შენგენის სახელმწიფოებთან საზღვრების კონტროლს. საზღვრის კონტროლი 2015 წლის სექტემბრიდან დაიწყო, რაც წელიწადში 70 მილიარდი ევროს შეადგენს. ეს ქვეყნები მალე დროებითი შეზღუდვების აღმოსაფხვრელად გამოიყურებიან და მათი საზღვრები სხვა შენგენის ქვეყნებში განაახლებს. [ბელგია][ესტონეთი][ლატვია][ლუქსემბურგი][მალტა][ნიდერლანდები][პორტუგალია][სლოვაკეთი][სლოვენია][ჟან-კლოდ იუნკერი][ევროკომისარი][ევროპარლამენტის პრეზიდენტი][ევროპარლამენტის პოლიტიკური ჯგუფები][ევროკავშირის საბჭო][ევროკავშირის საბჭოს თავმჯდომარეობა][ევროსასამართლოს სასამართლო][ევროპის იუსტიციის სასამართლო][საერთო სასამართლო: ევროკავშირი][ევროპის ცენტრალური ბანკი][ევროპის ცენტრალური ბანკის პრეზიდენტი][ევროკავშირის ეკონომიკური და სავალუტო კავშირი][ევროზონა][ევროკავშირის ბიუჯეტი][ევროპის საინვესტიციო ბანკი][ევროპის საგარეო სამოქმედო სამსახური][ევროკავშირის გაფართოება][ევროპის ეკონომიკური ზონა][საერთო სასოფლო-სამეურნეო პოლიტიკა][ევროკავშირის ენერგეტიკული პოლიტიკა][საერთო მეთევზეების პოლიტიკა][ევროკავშირის რეგიონალური პოლიტიკა][ევროპული ინტეგრაცია][ამერიკის შეერთებული შტატები][ევროკავშირის გაფართოება][ევროპის პარლამენტის არჩევნები, 1979][ევროპული პოლიტიკური პარტია][კომუნიუერია][ევროკავშირის კანონმდებლობის პრიორიტეტი][სუბსიდიარობა][ევროკავშირის ხელშეკრულებები][რომის ხელშეკრულება][ერთიანი ევროპული აქტი][ევროპის საბჭოს პრეზიდენტი][ევროპის თავისუფალი ვაჭრობის ასოციაცია][სან მარინო][ევროპული მიგრაციული კრიზისი] |