Договорот од Неили-сур-Сен бараше Бугарија да отстапи на различни територии, откако Бугарија беше една од централните сили поразени во Првата светска војна. Договорот беше потпишан на 27 ноември 1919 година во Неили-сур-Сен, Франција. Договорот бараше Бугарија
да ја предаде Западна Тракија на Антанта (која ја додели на Грција на конференцијата во Сан Ремо) со што го прекина директен излез на Бугарија во Егејското Море. Размена на население (не е задолжително) следи помеѓу Бугарија и Грција да отстапи на уште една површина од 2.563 км2 (990 квадратни милји) на својата западна граница со Кралството Срби, Хрвати и Словенци (подоцна Југославија) да се врати Добруџа, која според Букурешкиот договор беше делумно отстапена на Бугарија и делумно на централните сили (кои подоцна, на 25 септември 1918 година, го пренесоа овој заеднички кондоминиум во Бугарија), во Романија, со што ја врати границата утврдена со Договорот на Букурешт (1913) да ја намали својата војска на 20.000 мажи да плати репарации од 100 милиони фунти да го признае постоењето на Кралството на Србите, Хрватите и Словенците.