Lid : Login |Registratie |Uploaden kennis
Zoeken
De geest van romantiek
1.Achtergrond
2.Inhoud
3.Analyse
4.Geschiedenis publiceren
5.Receptie en legacy [Wijziging ]
Pond beschouwde het werk zoals het oorspronkelijk werd gepubliceerd als een probleem. In een brief uit 1911 aan Yone Noguchi schreef Pound dat hij overwoog de Japanse dichter een kopie van zijn boek te sturen, maar "het heeft vele tekortkomingen in het vakmanschap". In 1920 diende de vader van Pound, Homerus, misschien op verzoek van zijn zoon, The Spirit of Romance in bij de Universiteit van Pennsylvania als het proefschrift van Pound, met de vraag of het werk als voldoende kon worden beschouwd voor zijn zoon om zijn doctoraat te behalen. De voorzitter van de Engelse afdeling, Felix Schelling, antwoordde dat Pound "geen van het vereiste werk" had gedaan voor een doctoraat. In het voorwoord van de heruitgave van The Spirit of Romance in 1929 schreef Pound dat het werk "sterk kan worden verbeterd", hoewel "de modus of verklaring ... zal moeten staan ​​als een gedeeltelijke bekentenis van waar ik was in het jaar 1910".
Volgens Pound kreeg The Spirit of Romance weinig aandacht toen het voor het eerst werd gepubliceerd, omdat het sturen van dergelijke werken naar literaire critici toen ongebruikelijk was en dat hij "de postzegels niet gemakkelijk had kunnen betalen". Ten minste één wetenschappelijke recensie is geschreven door W. P. Ker voor The Modern Language Review. Ker schreef dat, hoewel het 'boek een aanmoediging voor veel jonge mensen zou moeten zijn om wat verkenningen te ondernemen en zelf ontdekkingen te doen', het uiterst moeilijk was voor lezers zonder de noodzakelijke achtergrondkennis om te begrijpen, zelfs als ze wilden leren van de poëzie. Hij ontdekte ook dat Pound ten onrechte afstand deed van de filologie, want 'de studie van poëzie, als het allesbehalve eentonig lof is, zal ongetwijfeld technisch en analytisch zijn'.
Stanley K. Coffman, die de herziene editie voor Books Abroad in 1953 bekeek, ontdekte dat het een "nieuwsgierige lucht van kalme maar aanhankelijke beoordeling van zijn materialen" had, die, hoewel meer casual dan het gemiddelde academische werk, "waarschijnlijk een goed resultaat behaalt". handelen meer dan de strikt en droog geleerde 'werken'. Hij beschreef het boek als interessant zowel als een openbaring van de vroege theorieën van Pound, als "een presentatie van poëzie die onze aandacht verdient". Kenner, die ook de herziene editie doornam, ontdekte dat het "na drieënveertig jaar nog steeds leesbaar was, vanwege de energie waarmee het het bestaan ​​en de relevantie van een aantal feiten erkennen", waardoor de aandacht van de lezer wordt gevestigd op feiten zonder te veel te presenteren diepgaande details.
K.K. Ruthven typeert het werk als een "geschiedenis van het zoeken naar normen van uitmuntendheid in de literatuur", met behulp van de Romaanse literatuur. T.S. Eliot beschrijft het als "vroeg maar belangrijk", en in zijn voorwoord bij een verzameling essays van Pound over literatuur schrijft het dat het volledig moet worden gelezen; Eliot wijst in het bijzonder op de nadruk die het boek legt op het werk van François Villon, dat toen nog weinig bekend was in de Engelssprekende wereld.
Riobó beschrijft The Spirit of Romance als een herdefinitie van de Romaanse filologie door "een nieuwe, noodzakelijkerwijs contingente stem, die uitnodigde, in feite was gebaseerd op, cyclische herinterpretatie".
6.Toelichtingen
[Uploaden Meer Inhoud ]


Auteursrecht @2018 Lxjkh