Lid : Login |Registratie |Uploaden kennis
Zoeken
Een tram met de naam Desire
1.plot
2.Stageproducties
2.1.Originele Broadway-productie [Wijziging ]
De oorspronkelijke Broadway-productie werd geproduceerd door Irene Mayer Selznick. Het opende op de Shubert in New Haven kort voordat hij op 3 december 1947 naar het Ethel Barrymore Theatre verhuisde. Selznick wilde oorspronkelijk Margaret Sullavan en John Garfield casten, maar koos voor Jessica Tandy en Marlon Brando, die op dat moment virtuele onbekenden waren. De openingsavond bevatte ook Kim Hunter als Stella en Karl Malden als Mitch. Tandy werd gegoten nadat Williams haar optreden zag in een productie aan de westkust van zijn single-act toneelstuk Portrait of a Madonna. Williams geloofde dat het werpen van Brando, die jong was voor het deel zoals het oorspronkelijk was bedacht, Kowalski zou ontwikkelen van een wrede oudere man naar iemand wiens onbedoelde wreedheid kan worden toegeschreven aan jeugdige onwetendheid. Ondanks de schokkende scènes en de gruizige dialoog, applaudisseerde het publiek een half uur nadat de debuutprestatie was geëindigd. Brooks Atkinson, die de opening in The New York Times besprak, beschreef de 'voortreffelijke prestaties' van Tandy als 'bijna ongelooflijk waar', en concludeerde dat Williams 'een aangrijpend en lichtend verhaal heeft gedraaid'. Later in de run verving Uta Hagen Tandy, Carmelita Pope verving Hunter en Anthony Quinn verving Brando. Hagen en Quinn namen de show mee op een nationale tournee en keerden vervolgens terug naar Broadway voor extra uitvoeringen. Vroeger, toen Brando zijn neus brak, nam Jack Palance zijn rol over. Ralph Meeker nam ook deel aan Stanley, zowel in de Broadway- als touroperators. Tandy ontving in 1948 een Tony Award voor beste actrice in een toneelstuk en de eer deelt ze met Judith Anderson's portret van Medea en met Katharine Cornell.
De Blanche van Uta Hagen op de nationale tournee was niet geregisseerd door Elia Kazan, die de Broadway-productie had geregisseerd, maar door Harold Clurman, en het is gemeld, zowel in interviews door Hagen als waarnemingen van hedendaagse critici, dat de door Clurman geregisseerde interpretatie verschoof de focus van gehoors sympathie terug naar Blanche en weg van Stanley (waar de Kazan-versie het had gevonden). Dit was de oorspronkelijke conceptie van het stuk en werd weerspiegeld in latere opwekkingen.
De oorspronkelijke Broadway-productie sloot, na 855 uitvoeringen, in 1949.
[Broadway-theater]
3.Originele cast
3.1.Originele productie in Londen
3.2.Belle Reprieve
3.3.revivals
4.aanpassingen
4.1.Film
4.2.Opera
4.3.Ballet
4.4.Televisie
5.Inspirations
6."Een tram genoemd succes"
7.Prijzen en nominaties
8.Veiling record
[Uploaden Meer Inhoud ]


Auteursrecht @2018 Lxjkh