Territoriale wateren of een territoriale zee, zoals gedefinieerd in het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee van 1982, is een strook van kustwateren die zich uitstrekt over ten hoogste 12 zeemijl (22,2 km; 13,8 mijl) vanaf de basislijn (gewoonlijk de gemiddelde laag- waterteken) van een kuststaat. De territoriale zee wordt beschouwd als het soevereine grondgebied van de staat, hoewel buitenlandse schepen (burgers) er onschuldige doorgang doorheen laten, of doorvoerpassage voor zeestraten; deze soevereiniteit strekt zich ook uit tot het luchtruim boven en de zeebodem hieronder. Aanpassing van deze grenzen wordt in het internationale recht maritieme afbakening genoemd. De term "territoriale wateren" wordt soms ook informeel gebruikt om te verwijzen naar een gebied van water waarover een staat jurisdictie heeft, inclusief interne wateren, de aangrenzende zone, de exclusieve economische zone en mogelijk het continentaal plat. [Kust][Zeemijl][Kilometer][Mijl][Exclusieve economische zone][Continentaal plat] |