The gabelle (francuska wymowa: [ɡabɛl]) był bardzo niepopularnym podatkiem od soli we Francji, który powstał w połowie XIV wieku i trwał do końca 1946 r., Z krótkimi przerwami i rewizjami. Termin "gabelle" pochodzi od włoskiej gabelli (obowiązek), sam pochodzący z arabskiego słowa qabala (do otrzymania). We Francji gabelle było pierwotnie podatkiem pośrednim stosowanym do towarów rolnych i przemysłowych, takich jak pościel, pszenica, przyprawy i wino. Jednak od XIV wieku gabelle było ograniczone i odnosiło się wyłącznie do opodatkowania soli przez koronę francuską. Ponieważ gabelle wpłynęło na wszystkich obywateli francuskich (do użytku w kuchni, do przechowywania żywności, do produkcji sera i do hodowli zwierząt) i propagowało ekstremalne regionalne różnice w cenach soli, podatek soli był jedną z najbardziej znienawidzonych i rażąco nierównych form dochodów pokolenie w historii kraju. Uchylony w 1790 r. Przez Zgromadzenie Narodowe pośród rewolucji francuskiej, gabelle został później przywrócony przez Napoleona Bonapartego w 1806 r. Został krótko rozwiązany i przywrócony ponownie w czasie II Rzeczypospolitej Francuskiej, a ostatecznie zniesiony w 1945 r. Po wyzwoleniu Francji z nazistowskich Niemiec. [Królestwo Francji][Manieryzm][język włoski][rewolucja Francuska] |