Strengleikar (angielski: Stringed Instruments) to zbiór dwudziestu jeden starosłowiańskich prozy opartych na Old French Lais of Marie de France. Jest to jedna z literackich prac zleconych przez króla Haakona IV z Norwegii (r. 1217-1263) na dworze norweskim i jest zaliczana do sagi rycerskiej staronordyjskich. Kolekcja jest anonimowa. Został przypisany bratu Robertowi, duchownemu, który zaadaptował kilka francuskich dzieł do nordyckich pod Haakonem, z których najbardziej znaną jest saga Tristramsa Ísöndara (nordycka wersja legendy Tristana i Iseulta), ale jest też powód, by sądzić, że kolekcja może być zbiorem prac kilku różnych tłumaczy. W przeciwieństwie do wielu średniowiecznych tłumaczeń, Strengleikar są na ogół bardzo zbliżone do oryginałów starofrancuskich; tekst, który różni się najbardziej, to Milun, który jest skrócony do połowy swojej pierwotnej długości. [Staronordyjski] |