Członek : Login |Rejestracja |Prześlij wiedzy
Szukaj
Gwiazda neutronowa [Modyfikacja ]
Gwiazda neutronowa jest zawiniętym jądrem dużej gwiazdy, która przed upadkiem miała w sumie od 10 do 29 mas Słońca. Gwiazdy neutronowe są najmniejszymi i najgęstszymi gwiazdami, o których wiadomo, że istnieją. Chociaż gwiazdy neutronowe zwykle mają promień rzędu 10 kilometrów (6,2 mil), mogą mieć masy około dwa razy większe od Słońca. Wynikają one z eksplozji supernowej masywnej gwiazdy, w połączeniu z zapadaniem grawitacyjnym, które ściska rdzeń obok gęstości gwiazdy białego karła do jądra atomowego. Po uformowaniu nie są już aktywnie generowane ciepło i chłodzić w czasie; jednak mogą one dalej ewoluować w wyniku kolizji lub akrecji. Większość podstawowych modeli dla tych obiektów sugeruje, że gwiazdy neutronowe składają się prawie wyłącznie z neutronów (cząstki subatomowe bez ładunku elektrycznego netto i z nieco większą masą niż protony); elektrony i protony obecne w normalnej materii łączą się, tworząc neutrony w warunkach w gwiazdach neutronowych. Gwiazdy neutronowe są wspierane przed dalszym zawaleniem przez ciśnienie degeneracji neutronów, zjawisko opisane przez zasadę wykluczenia Pauliego, tak jak białe karły są wspierane przed zapadnięciem się pod wpływem presji degeneracji elektronów. Jeśli ostatnia gwiazda ma masę większą niż około 3 mas Słońca, nadal się zapada, tworząc czarną dziurę.
Gwiazdy neutronowe, które można zaobserwować, są bardzo gorące i zazwyczaj mają temperaturę powierzchni około 7005600000000000000 ♠ 600000 K. Są one tak gęste, że normalna wielkość pudełka zapałek zawierającego materiał w postaci gwiazdy neutronowej miałaby masę około 3 miliardów ton lub 0,5 kawałek sześcienny kilometra Ziemi (sześcian o krawędziach około 800 metrów). Ich pola magnetyczne są między 108 a 1015 (100 milionów do 1 kwadrylionów) razy tak silne, jak ziemskie. Pole grawitacyjne na powierzchni gwiazdy neutronowej wynosi około 7011200000000000000 ♠ 2 × 1011 (200 miliardów) razy więcej niż pole Ziemi.
Gdy rdzeń gwiazdy zapada się, jego prędkość obrotowa wzrasta w wyniku zachowania momentu pędu, stąd nowo utworzone gwiazdy neutronowe obracają się z prędkością do kilkuset razy na sekundę. Niektóre gwiazdy neutronowe emitują wiązki promieniowania elektromagnetycznego, które umożliwiają wykrycie ich jako pulsarów. W istocie, odkrycie pulsarów przez Jocelyn Bell Burnell w 1967 roku było pierwszą obserwacyjną sugestią, że gwiazdy neutronowe istnieją. Uważa się, że promieniowanie z pulsarów jest emitowane głównie z regionów w pobliżu ich biegunów magnetycznych. Jeśli bieguny magnetyczne nie będą się pokrywać z osią obrotu gwiazdy neutronowej, wiązka emisyjna będzie zamiatać niebo, a widziana z odległości, jeśli obserwator znajdzie się gdzieś na drodze wiązki, pojawi się jako impulsy promieniowania pochodzący z ustalonego punktu w przestrzeni (tzw. "efekt latarni"). Najszybciej wirującą gwiazdą neutronową jest PSR J1748-2446ad obracająca się z prędkością 716 razy na sekundę lub 43 000 obrotów na minutę, dając liniową prędkość na powierzchni rzędu 6999240000000000000 ♠ 0,24 c (tj. Prawie jedną czwartą prędkości światła).
Uważa się, że w Drodze Mlecznej jest około 100 milionów gwiazd neutronowych, liczba uzyskana przez oszacowanie liczby gwiazd, które zostały poddane eksplozjom supernowych. Jednak większość z nich jest stara i zimna, a gwiazdy neutronowe można łatwo wykryć tylko w niektórych przypadkach, na przykład gdy są pulsarem lub częścią układu podwójnego. Wolno rotujące i nieakretujące gwiazdy neutronowe są prawie niewykrywalne; Jednak odkąd wykryto Teleskop Kosmiczny Hubble'a RX J185635-3754, wykryto kilka pobliskich gwiazd neutronowych, które wydają się emitować tylko promieniowanie cieplne. Wzmacniacze miękkie gamma są uważane za rodzaj gwiazdy neutronowej z bardzo silnymi polami magnetycznymi, znanymi jako magnetary, lub alternatywnie gwiazdy neutronowe z dyskami kopalnymi dookoła nich.
Gwiazdy neutronowe w układach podwójnych mogą ulegać akrecji, co zazwyczaj powoduje, że układ jest jasny w promieniach rentgenowskich, podczas gdy materiał spadający na gwiazdę neutronową może tworzyć gorące punkty, które obracają się i znikają w zidentyfikowanych układach pulsarów rentgenowskich. Dodatkowo, taka akrecja może "odzyskać" stare pulsary i potencjalnie spowodować, że uzyskają one masę i rozpędzają się do bardzo szybkich prędkości obrotowych, tworząc tak zwane pulsary milisekundowe. Te systemy binarne będą nadal ewoluować, a ostatecznie towarzysze mogą stać się obiektami zwartymi, takimi jak białe karły lub same gwiazdy neutronowe, chociaż inne możliwości obejmują całkowite zniszczenie towarzysza poprzez ablację lub fuzję. Połączenie binarnych gwiazd neutronowych może być źródłem krótkotrwałych wybuchów gamma i prawdopodobnie silnymi źródłami fal grawitacyjnych. W 2017 roku wykonano bezpośrednią detekcję (GW170817) fal grawitacyjnych z takiego zdarzenia, a fale grawitacyjne również wykryto pośrednio w układzie, w którym dwie gwiazdy neutronowe krążą wokół siebie.
[RTG][Gwiezdna ewolucja][Ładunek elektryczny][Czarna dziura][Pole magnetyczne][Obroty na minutę][droga Mleczna]
1.Tworzenie
2.Nieruchomości
2.1.Masa i temperatura
2.2.Gęstość i ciśnienie
2.3.Pole magnetyczne
2.4.Grawitacja i równanie stanu
3.Struktura
4.Promieniowanie
4.1.Pulsary
4.2.Nie pulsujące gwiazdy neutronowe
4.3.Spectra
5.Obrót
5.1.Wiruj
5.2.Zakręcić
5.3.Trzaski i gwizdy
5.4."Anti-glitches"
6.Ludność i odległości
7.Binarne układy gwiazd neutronowych
7.1.Binary X-ray
7.2.Połączenie binarne gwiazdy neutronowej i nukleosynteza
8.Planety
9.Historia odkryć
10.Tabela podtypów
11.Przykłady gwiazd neutronowych
12.Galeria
12.1.Wideo - animacja
[Wyślij Więcej Treść ]


Prawo autorskie @2018 Lxjkh